Léon de Brouckère (1886 – 1944) maakte in het begin van de twintigste eeuw naam in het binnen- en buitenland als ballonvaarder. In 1910 richtte hij te Herstal een fabriek op, waar vliegtuigpropellers gemaakt werden en ontwierp hij zijn eerste vliegtuig. Op het vliegveld van Kiewit (Hasselt) werd een grote loods gebouwd en werd er een vliegschool opgericht.

Léon de Brouckère verkreeg de licentierechten van de Franse “Deperdussin” -vliegtuigen en verhuisde zijn vliegactiviteiten en zijn vliegschool naar het vliegveld van Genk.

Dankzij de Nederlands-Indische officier Hein ter Poorten, die bij Léon de Brouckère leerde vliegen, kwam er een bestelling van drie vliegtuigen voor het leger in Nederlands-Indië. Deze bestelling zou echter niet lopen zoals verhoopt. Tijdens de Eerste Wereldoorlog kwam Léon de Brouckère als oorlogsvrijwilliger terecht bij de observatieballons van het Belgisch leger. Na de oorlog richtte hij een eigen ingenieursbureau op en was onder andere vertegenwoordiger voor de Nederlandse maatschappij “Van Berkels patent”. In deze periode diende Léon de Brouckère tientallen patenten in.